In 2014 hebben we een beleidsplan opgesteld als hulpmiddel om over het doel en de praktijk van het diaconaat na te denken en te spreken. Vragen die dan aan de orde komen zijn:
Wat verstaan we onder diaconaat, wat doen we al en wat ontbreekt er nog, welke keuzes maken we op korte en lang termijn, welke (on)mogelijkheden liggen er in onze gemeente. Samengevat: Welke rol hebben we als diaconie en waar willen we naar toe werken.
Wat is diaconaat; een omschrijving die je kan geven is: Helpen waar geen hulp is, dichtbij of verder weg, zonder aanzien des persoons. Delen van: gaven, goederen, kennis, welvaart en welzijn. Dit allemaal in navolging van Christus.
Dit is geen taak en opdracht voor de diakenen alleen. We worden allemaal geroepen om te delen, te helpen en om onrecht te benoemen en te bestrijden. Als diakenen willen we hier graag een stimulerende en coördinerende rol vervullen. Zo mogen we samen Christus volgen. Hoe mooi is het ook om dat buiten de kerkmuren ‘handen en voeten te geven’ in bijvoorbeeld het uitvoeren van klussen voor Stichting Present.
Belangrijk uitgangspunt was het zichtbaar willen zijn als diaconie. We hebben daar invulling aan gegeven door:
Gastlessen verzorgen bij catechese-lessen, informatie geven bij avonden van de jeugdvereniging, Presentaties op de beamer tijdens de collecte over het doel van de collecte en artikelen in de Bouwsteen.
Ook hebben we een collecteplan opgesteld en daarbij hebben we bewust 12 collecten niet op voorhand ingevuld. U en jij mochten en mogen doelen aangeven waar de collecte voor bestemd kan worden. Op die manier willen we proberen om de betrokkenheid te vergroten.
Het onderwerp diaconaat blijft een gesprekpunt tijdens het jaarlijks huisbezoek van ouderling en diaken. Een afzonderlijk diaconaal huisbezoek blijft natuurlijk altijd mogelijk.
We willen graag doorgaan op de ingeslagen weg. Maar we denken ook na over nieuwe doelen. Denk hierbij aan de stroom vluchtelingen. We zien de laatste weken regelmatig gasten die in de Beuk en/of Veldzicht verblijven. Hartverwarmend om te horen dat ze zich bij ons welkom voelen.
We zijn blij en dankbaar dat er veel dingen gedaan worden, zichtbaar en in stilte. Op deze manier maken we Zijn liefde voor ons, zichtbaar in ons omzien naar de naaste. Dichtbij en verder weg.
Blijven u en jullie met ons mee bidden, denken en werken?